اول راه ...
اول هر کاری سختی ها و نگرانی های خاص خودش را دارد. همیشه دو دل هستی که آیا در دل آنهایی که آرزویش را داری می توانی جایی باز کنی و بتوانی حرف دل و خواست های درونی خود را و دوستی که می شناسی و دوستی که نمی شناسی ودر آینده احتمالا خواهی شناخت ، منعکس کنی !!
مسلما هر اجتماعی در این جهان کنونی برای انعکاس تراوشات فکری و ایده های نوی خود جایگاهی مناسب دارند. در کشورهای توسعه یافته دانشجویان ، جوانان ، نوجوانان و ... از طریق اینترنت ، ماهواره و صدها نوع وسیله ارتباطی پیشرفته دیگر که به راحتی به آنها دسترسی دارند به این مهم نایل می شوند ودر کشورهای در حال توسعه نیز نامه ها و نشریاتی که به ایده های شخصی یک فرد نزدیک است محل انعکاس طرز فکر و خواست های او از جامعه اش می شود و جوامع عقب مانده که هنوز در این جهان نتوانسته اند جایگاه خواص خود را به خوبی مشخص کنند از راه های قدیمی چون دود به هوا بلند کردن و گاهی هم چون همسایه شرقی مان به وسیله ...
این ارتباط هنوز در اجتماع امروزی ما خاص برداشت و نظر تک تک افراد می تواند تعریف خاصی داشته باشد ، ولی به نظر ما هیچگاه تعریف مشخصی از طرف هیچ یک از بزرگان و کوچکترها ارایه نشده است و یا راحت تر بگوییم کاملا مبهم است. وجود چنین جایگاه مبهم ارتباطی بین افراد این جامعه ایده نخست ما نباشد ولی یکی از عواملی شد تا وبلاگ بی طرف مستقلی بنام « تی . جی . تی » یا « توران جی . تی » را پایه گذاری کنیم و تمام سختی ها و گرفتاری های حال و آینده اش را به جان بخریم تا شاید بتوانیم جایگاه مشخص و تعریف شده ای را برای انعکاس طرز فکر ، ایده ها ، خواسته های اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی نسل خودمان را چه به صورت کلمات دهان پر کن و رسمی و چه به صورت کلمات ساده و طنز به وجود آوریم.
« تی . جی . تی » یا « توران جی . تی » تلاش دارد تا تفکرات غلطی را که مانند دیواری مانع رسیدن اندیشه های توی جوان یا نسل سوخته به گوش هم نوعانت می شود را از میان بردارد و جایی شود که هر فردی بتواند بنویسد ودر تحقق این شعار هم تمام سعی خود را به کار خواهد بست. حال قلم توانای تو و وبلاگ « تی . جی . تی » یا « توران جی . تی » اگر دست در دست هم نهند به احتمال قوی خواهند توانست آنچه را که خواست یک جامعه پویا و نو اندیش است را در اطراف خود به وجود آورند. پس نوشتن از شما و انعکاس آن از ما ، چرا که « تی . جی . تی » یا « توران جی . تی » :
همه را دوست می داریم...
حتی پاره های تنمان را...
که خطاها و پریشانی های ما را در می گذرند و می بخشند...
محض رضای گلی که بو و عطر و لحن قشنگ محبت و عشق دارد :
همه را دوست داشته باشیم!!
سهم نسل من و تو باد هوا
شد !!!!!!!!!!!